Stemingsrapport.
Hald Internasjonale Senter: Min heim i 13 dager. 13 dager faktisk. Dagene har gått i ett. Og internatlivet har allerede begynt å ta form med seine kvelder og trøtte ansikter som møter opp 5 min forseint til dagens undervisning. Men undervisningen. Ah: Så spennende!! Temaer: Lederskap, misjon og fattigdom. Det er utrulig spennende, men veldig krevende. Du må virkelig gi av deg sjøl. Ofre deg som leder. Kunne ta ansvar, være et medmenneske. Vise trua gjennom den du er som person, og kjempe mot fattigdom. Være villig, og ikkje gje opp. Du kan sitte med følelsen av at ingenting hjelper. Ka kan eg gjere? Det er jo bare meg?.. Tenk om vi som tenker at ein person ikkje kan gjere så mykje, kunne slått oss sammen. Hm. Det er ein tanke. Då kunne vi gjort mykje då! Likevel er det bare ein tanke. Akkurat no.
Eg merker at eg føler meg litt hjelpesløs. Eg er flau. Flau over min evne til å reflektere over verden, og at eg lett kan sette meg og min kultur i eit bedre lys.
Hald er vell begynnelsen på nåke bedre. Nåke eg ikkje veit ka eg har gjort, eller ka eg har begitt meg ut på. Eg har vell ikkje akkurat kontroll, men det er vell sånn det skal være? Å ha gått ut av trygghetssono. Dette er mitt år. Mitt annerledes år bestående av prøvelser og utfordringer, men og mykje glede og latter. Eg begynner å bli klar. Så klar som eg kan bli. Akkurat for øyeblikket.